W czasach, w których trudno o prawdziwe wzruszenia i emocje, Feliks Falk odnalazł klucz do ludzkiego serca. Ile jest w nas miłości? Jak wiele jesteśmy w stanie z siebie poświęcić? Czy jest cena, której nie zapłacimy, gdy w grę wchodzi życie ukochanej osoby? Czy naprawdę jesteśmy tak dobrzy, jak o sobie myślimy? W życiu Joanny nic nie jest dane na zawsze. Dzisiejszy przyjaciel nagle staje się wrogiem. Odruch serca zamienia się w przekleństwo. Gdy pewnego dnia ta samotna kobieta przygarnia małą dziewczynkę nie wie, że od tej pory jej życie będzie miało słodko-gorzki smak. Los w tym filmie decyduje o wszystkim. Pozwala ludziom się odnaleźć, by za chwilę zadać cios i doprowadzić do rozstania. Podarowuje miłość, za którą trzeba zapłacić ogromną cenę. Wypełnia samotność obietnicą szczęścia, kruchego jak szkło.

Akcja filmu osadzona jest w okupowanym Krakowie. Tytułowa bohaterka Joanna (Urszula Grabowska)to samotna kobieta, której mąż wyjechał na wojnę i nie daje znaku życia. Kiedy odnajduje w kościele młodą Żydówkę, Różę (Sara Knothe), postanawia się nią zaopiekować. Pewnego dnia Joanna pada ofiarą donosu. Przeprowadzający rewizję gestapowiec (Joachim Paul Assböck) odkrywa jej sekret. Bohaterka unika konsekwencji dzięki swojemu wdziękowi. Ciekawska dozorczyni (Stanisława Celińska) zaczyna rozsiewać plotki. Rodzina pochopnie ocenia Joannę, która zostaje sama. Rozpoczyna się heroiczna walka o dobro Róży...

Tyle wiesz o sobie, ile Cię sprawdzono…
Szalona? Kolaborantka? A może Święta?
W życiu Joanny nic nie jest dane na zawsze. Dzisiejszy przyjaciel, jutro może okazać się już wrogiem. Pewnego dnia samotna kobieta przygarnia małą żydowską dziewczynkę i obdarowuje ją wielką miłością. Dziewczynkę ukrywa w swoim mieszkaniu. Miłość do bezbronnego dziecka będzie ją bardzo drogo kosztować…

Joanna Kurska pracuje jako kelnerka w restauracji. Pewnego dnia niemieccy żołnierze urządzają w okolicy łapankę. Jej ofiarami padają także goście lokalu. Na szczęście Joannie udaje się uciec. Podobnie jak małej siedmioletniej Róży, żydowskiej dziewczynce, którą matka, zdemaskowana przez siedzącego obok szmalcownika, na chwilę przed niemieckim "nalotem" wysłała do położonego naprzeciwko restauracji kościoła. Do tego samego kościoła często zachodzi Joanna, by prosić Boga o powrót niedawno poślubionego męża, który poszedł na wojnę we wrześniu 1939 roku i jak dotąd nie wrócił. Czy w ogóle jeszcze kiedykolwiek go zobaczy? Joanna wciąż ma nadzieję.